Niezbędnik bez dna

Umiejętność szycia potrafi być czasem złudna, tak było w tym przypadku. Wymyśliłam, że uszyję sobie torbę do wózka. Do tej pory w kwestii toreb miałam raczej małe doświadczenie, więc było to dla mnie wyzwanie. Kupiłam materiał wodoodporny, niezbędne akcesoria kaletnicze i czekałam na natchnienie. Długo nie chciało przyjść, w końcu jednak drastyczne zwiększenie objętości mojego brzucha przekonało mnie, że nie ma na co czekać. Prace koncepcyjne trwały wieki, szycie jeszcze dłużej...

Torba z założenia miała być duża i praktyczna, więc wyposażyłam ją w osiem różnej wielkości kieszonek:
- z przodu duża kieszeń z zakładkami zamykana na zatrzask magnetyczny
- dwie boczne kieszenie podręczne np. na kubek termiczny
- mała kieszeń na suwak z tyłu  np. na telefon
- średnia kieszeń na suwak w środku
- średnia płaska kieszeń na rzep
- dwie duże kieszenie na rzep np. na pieluszki

Przyznam, że szycie i montowanie wszystkich elementów było dość czasochłonne. Bazowe części torby zostały usztywnione sztywnikiem do torebek z klejem. Utrudniło to prowadzenie prosto szwów, ze względu na dużą grubość i sztywność łączonych elementów. Na szczęście moja maszyna nie zaprotestowała, chociaż musiałam jej pomagać. Doszywanie podszewki skutkowało licznymi zadrapaniami od szpilek i zniechęciło mnie na jakiś czas od szycia toreb. Z efektu jestem zadowolona, tym bardziej jak na pierwszy raz. Myślę, że użycie zwykłego materiału ułatwiło by cały proces. Materiał wodoodporny okazał się odpory także na prasowanie szwów. O praktycznym zastosowaniu torby będę mogła napisać więcej w kwietniu, jak zacznę ją używać. Czekam także na dostawę wózka, wtedy dokładnie opracuję elementy niezbędne do montowania torby.

Wykrój: własny
Tkanina: materiał zewnętrzny i podszewka (wodoodporne) - Tekstilmania
materiał we wzory - Ikea